- بیابان نورد
انسان یا حیوانی که در بیابان ها می گردد، بیابان گرد
معنی بیابان نورد - جستجوی لغت در جدول جو
- بیابان نورد (اَ شَ)
بیابان گرد و سفرکننده در بیابانها. (ناظم الاطباء). بیابان نوردنده. بیابان گرد:
تهیدست مردان پرحوصله
بیابان نوردان بی قافله.
سعدی.
، قوی. پرطاقت برفتن در بیابانها:
گزاره برد سپه را ز ده دوازده رود
بمرکبان بیابان نورد کوه گذار.
فرخی.
بیابان نوردی چو کشتی بر آب
که بالای سیرش نپرد عقاب.
سعدی (بوستان چ یوسفی ص 90)
تهیدست مردان پرحوصله
بیابان نوردان بی قافله.
سعدی.
، قوی. پرطاقت برفتن در بیابانها:
گزاره برد سپه را ز ده دوازده رود
بمرکبان بیابان نورد کوه گذار.
فرخی.
بیابان نوردی چو کشتی بر آب
که بالای سیرش نپرد عقاب.
سعدی (بوستان چ یوسفی ص 90)
- بیابان نورد
کسی که در بیابانها بگردد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که در بیابان ها می گردد، کسی که در بیابان زندگی می کند، چادرنشین
(اَ سَ)
لغت نامه دهخدا
کسی که در بیابان زیست میکند. صحراگرد باشد. بدوی. چادرنشین:
کرد صحرانشین کوه نورد
چون بیابانیان بیابان گرد.
نظامی
کرد صحرانشین کوه نورد
چون بیابانیان بیابان گرد.
نظامی
صفت بادیه پیما، بادیه نشین، بدوی، بیابان نورد، چادرنشین، صحراگرد، صحرانشین، بیابان پو، بیابان نورد، بیابانی، صحرایی، وحشی
متضاد: شهرنشین، شهری
متضاد: شهرنشین، شهری